Hoe was jouw zomer? Zo benieuwd of die van jou ook zo verrijkend was als die van ons. Wat een wendingen bracht de zomer bij ons.
Ik was net in onze moestuin en moest een beetje lachen... Je kan amper de paden zien, ik moet me letterlijk nieuwe wegen banen. 'Een beetje verwilderd' is een understatement. Ik zie veel dingen staan die ik daar initieel niet gezaaid heb. (on)Kruiden die ik niet echt ken. En daartussen zitten de schatten verstopt: heerlijke courgettes, rucola, pompoenen, zoete tomaten, venkel, selder, prei, ajuinen, ... Ze voelt zo rijk, onze moestuin, maar dus totaal anders dan ze gepland was.
En zo was onze zomer ook. Totaal anders dan gepland... We hebben ons overgegeven, in vertrouwen en zijn van de ene uitnodiging naar de andere gegaan. Alles wat gepland was moesten we loslaten. Het werd geen Schotland, maar wel een fantastische Vision Quest tijd in Frankrijk waar we met meer dan 80 mensen twee weken samenleefden en samenwerkten om een groter geheel mogelijk te maken.
Het deed proeven van iets wat al een tijd in ons sluimert: hoe zou het zijn om in community te leven? Wat zouden we daarvoor nodig hebben? Wat zou een visie zijn die goed bij ons past? Wat als we het eens beginnen hebben over samen-leven in plaats van samen-werken. Als je in connectie met jezelf en iets groters leeft, is werk dan niet iets wat automatisch voortvloeit uit het leven? En voelt het dan nog als werken? Wat als de grond van iedereen zou zijn? Als we de aarde vrij zouden kunnen kopen... Welke ruimte zou dat niet brengen.
Zoveel tijd en energie dat er bij ieder van ons naar werken gaat. En als er dan tijd en ruimte over is dan pas gaat het over leven. Wat als we dat omkeren? Wat als we eerst uitgaan van leven, van zijn. Het was zo fijn om er met mensen over uit te wisselen, daar in Frankrijk, hier in België. Om te kijken naar hoe dat zou kunnen, welke waarden belangrijk zouden zijn. Ik deel er later graag meer over!
Het werd deze zomer ook geen nieuwe plek vinden, want hoewel we planden om in België rond te toeren om een nieuwe plek te zoeken, zijn we in plaats daarvan ingegaan op iedere uitnodiging die we kregen en brachten we veel tijd door bij mensen die ondertussen vrienden geworden zijn. Een gezin in het Antwerpse, een gezin in Pajottenland en dan een gezin dat overal thuis is in hun camper,... De ontmoetingen waren zo voedend dat we er gewoon voor kozen om van het contact te genieten in plaats van pand na pand te bekijken.
En wederom deed het proeven van leven in community. Met de focus op het woordje 'leven'. Want dat is wat steeds duidelijker werd. Hoe willen we leven? En hoe we ook vanuit onze mind planden om te werken (ik toch 🙃), de stroom was er niet... Dus overgave alweer.
De ontmoetingen resulteerden in twee geplande leefweken waarvan we er eentje ook openstelden voor andere gezinnen. Twee weken waarin we samen in het nu aanwezig waren om te voelen wat er leefde in ons. Om het niet vol te plannen, maar gewoon te zijn. In verbinding met onszelf, onze kinderen en elkaar.
Onze kinderen waren de aanleiding tot deze weken. Is het jullie ook al opgevallen dat we met zijn allen gevoelige en wijze kinderen op de wereld hebben gebracht? Kinderen die niet zomaar in de systemen passen?
Mij wel.
Zelf hebben wij ook twee van die gevoelige zieltjes. Beiden hebben ze ECHT de natuur nodig, eigen tijd en ruimte, afstemming, harmonie, vrijheid, autonomie, tijd samen,... Meer en meer ontmoeten we gezinnen met kinderen die echt iets komen vertellen. Kinderen die nieuwe wegen laten zien. Zoals onze moestuin ons uitnodigt om nieuwe paden te maken om te kunnen oogsten.
Dat bracht deze zomer ons. Door het leven gewoon zijn werk te laten doen, kregen we een grote oogst, met als kers op de taart een nieuwe plek. Die vond ons... wij moesten alleen maar 'ja' zeggen. Een plek waar we kunnen in oefenen in samen leven...
En dat we van hieruit willen inspireren, dat is zeker. Want deze overvloed willen we heel graag delen. Dit is bezield leven, ten volle. In de stroom gaan staan. 'Het' is er al, het is een kwestie van je te openen en jezelf niet in de weg te zitten.
Samen bieden Alexander en ik binnenkort een traject bezield en cyclisch leven aan. Een traject waarbij we je gidsen om doorheen de uitdagingen en belemmeringen ten volle in je kern aanwezig te zijn en te leven vanuit je bezieling. Een traject dat gaat over het vrijmaken van je vreugde, van je vertrouwen en je overgave. Doorheen de jaren mochten we ervaren hoe we daar samen sterker in geworden zijn. De sleutel is de afstemming tussen het mannelijke en het vrouwelijke in elk van ons, het accepteren van de buitenwereld als spiegel van de binnenwereld, de verdieping in de wijsheid van de laatste levensfase om ten volle nu in het leven te staan en nog veel meer...
Spreekt het je aan? Zet je dan zeker op de wachtlijst door te antwoorden op deze mail. De plaatsen zullen immers beperkt zijn. Zo je hoor je er ook als er eerste over.
Liefs
Liese & co