Vorige week mochten we stemmen. Hoewel er veel rond te doen was moet ik eerlijk toegeven dat er mij veel is ontgaan. Sinds we deze zomer als gezin 6 weken in de natuur leefden hebben we onze TV op non-actief gezet. Heerlijk is dat, lange avonden om te lezen, te praten, te genieten.
Ik heb groen gestemd. Naar aloude gewoonte. En met mij steeds meer anderen (eindelijk!). Het is dan ook meer dan tijd dat we anders om gaan met de natuur, met de aarde EN dat we anders om gaan met onze eigen natuur.
Terwijl de natuur hierom schreeuwt, is ook in velen van ons de roep om terug te luisteren naar onze eigen natuur, te kunnen zijn wie we in wezen zijn. Hoe kan je dat doen? Door de taal van je lichaam opnieuw te leren kennen. Lang, heel lang is die stem overwoekerd door de taal van het intellect. We denken veel en van daaruit gaan we doen, veel doen. Weinig rust, weinig stilte. En dat geeft innerlijke conflicten die steeds moeilijker te negeren zijn. Conflicten omdat iets in ons het anders voelt.
Ons lichaam, dat wijze stukje natuur van ons, heeft ons veel te vertellen. Ons lichaam is niet alleen een omhulsel, een plek om in te wonen. Het is ook dé manier om met ons verlangen, ons dieper weten te communiceren. Onze ziel manifesteert zich in en door ons lichaam en dan nog wel veel rechtstreekser dan via onze gedachten.
Hoe kan je die taal van je lichaam nu leren begrijpen?
Het is zinvol om regelmatig ons lichaam te vragen of het zich goed voelt. Om de plekken die pijn doen of gespannen zijn aandacht te geven, zonder te bedenken wat het zou kunnen betekenen, zonder het weg te willen met pijnstillers of lapmiddelen of verslavingen. Gewoon het antwoord te laten ontstaan vanuit wat we voelen. Hoe vaker we dat doen, hoe beter we kunnen luisteren en hoe meer we onze intuitie kunnen voeden.
Daarnaast is het ook belangrijk om van ons lichaam te genieten. Ons lichaam heeft zoveel mogelijkheden om te genieten maar we appreciëren ze niet meer. Integendeel, velen onder ons hebben een afschuw van hun lichaam. We zijn niet mooi genoeg, we verwensen de klachten en de pijnen of we voelen ons gevangen in ons lichaam. Vanuit zo’n houding kan je niet genieten. Vanuit zo'n houding kan er geen boodschap tot je komen vanuit je lichaam.
We zijn ontwend geraakt aan werkelijk genieten terwijl ons lichaam ons zoveel mogelijkheden biedt om te genieten van alle ervaringen die we kunnen opdoen. Toch zien we ze nog te vaak als zondig en minderwaardig. Zolang we dat zo zien, kunnen we geen werkelijk contact maken met wie we zijn, met onze natuur. Hoe zou het zijn om werkelijk te genieten?
van de bewegingen die je maakt
van de zon op je huid
van eten en drinken
van aangeraakt worden
van warmte en tederheid
Genieten is kunnen ontvangen, iets wat zeer moeilijk is voor velen. Omdat velen van ons het gevoel hebben dat ze moeten presteren, dat ze niet voldoen, dat er iets mis is met hen, dat we niet goed genoeg zijn zoals we zijn. Dat we ons best moeten doen om aanvaard te worden of erkenning te krijgen. En daarin zijn we echt de enige wezens. Ooit een dier zijn best zien doen om erkenning te krijgen, of een plant zien moeite doen om aanvaard te worden? Nee, ze zijn wie ze zijn, ze genieten van de zon, van het eten, van het water, van de seizoenen en van de natuurlijke ritmes in het leven.
Leren ontvangen, onszelf ervaren als een puur wezen, gewoon zijn wie we zijn en in alle eenvoud genieten van wat het leven en ons lichaam ons brengt. Of sterker nog, van wat het leven IN ons lichaam ons brengt. Dat vraagt om de uiterlijke oordelen los te laten over je lichaam zodat er contact van binnenuit kan ontstaan. Zo kan je je meer afstemmen op je gevoel. Het is ons lichaam dat ons zeer goed kan vertellen waar onze diepste verlangens en behoeftes liggen. Het brengt ons thuis bij onself, dicht bij onze eigen natuur.
Het is via ons lichaam dat de natuur tot ons spreekt, dat we haar wijsheid mogen ontvangen. Door terug te keren naar de natuur, je eigen natuur, je gevoel, je hart, kunnen we weer beroep doen op onze eigen natuurlijke stroom. Samenwerken met de natuur in ons leidt er vanzelf toe dat we de natuur buiten ons respecteren en vanuit verbondenheid tegemoet treden.
Ons verbinden met de natuur, met de aarde betekent steviger worden als mens. De aarde waarderen, aanvaarden en ervan genieten betekent ook onszelf waarderen, aanvaarden en van onszelf genieten.
Durf jij werkelijk te genieten?
Kies elke dag een moment uit waarop je je afvraagt wat je nu voor jezelf kan doen en wat je echt voedt en vervult. Voel waar je echt zin in hebt. En doe het dan. Doe het voor jezelf, omdat je jezelf waardeert, omdat je wil leren genieten. En merk dan eens op, als je zonder schaamte en schuld aan het genieten bent, hoe jij je aanwezig voelt in je lichaam. Hoe je geaard bent en even kunt loskoppelen van verleden en toekomst.